De tweede editie van het magazine Buroblad

Met Andere ogen

Afgelopen maanden is er heel hard door ons team gewerkt aan de nieuwe editie van ‘buroblad magazine’ voor de achtergrond van theater en educatie. Er is gezocht naar de mooiste voorbeelden van jeugdtheater en cultuureducatie. Deze editie van ‘buroblad’ staat in het teken van de verbeeldingskracht van theater. Het is weer gevuld met interessante opiniestukken, tips van collega’s, belangrijke vraagstukken die momenteel spelen en nog veel meer inspiratie. 

Bouwen aan de wereld van de verbeelding.

Als vijfjarig meisje ging ik voor het eerst naar HET theater. Geen idee wat dat was en wat dat in mijn leven zou gaan betekenen. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat het licht uitging, mijn benen bungelden onder de stoel en ik keek met een vinger in mijn mond, ademloos toe. Ik was betoverd! Sindsdien ben ik verslingerd aan de opbouwende spanning vlak voor de voorstelling, zit ik op het puntje van mijn stoel bij intriges en geniet ik intens van mooie liedjes en melodische teksten. Bij absurdistisch theater met spannende persoonlijke verhoudingen droom ik weg. Soms betrap mezelf dat ik zo meeleef in een voorstelling dat ik mijn hele gezichtsuitdrukking niet meer onder controle heb. En stiekem, heel stiekem ben ik bij elk applaus weer ontroerd door de ontlading van publiek en acteurs.

In mijn werk heb ik het geluk dat ik altijd, ook al zit ik achter mijn computer, met theater bezig mag zijn. Elke dag zet ik me in om weer zoveel mogelijk kleine en ook grote mensen, de magie van theater te laten ervaren. Dit alles in de hoop dat er een klein jongetje of meisje in een zaal zit en ziet hoe magisch de wereld kan zijn en dat zij daar deel van uit kunnen maken.

Nog steeds verandert mijn wereld na elke voorstelling weer een beetje. In kleine stapjes verruimt mijn blik zich. Theater heeft me geleerd mee te leven. Zorgt er voor dat ik meer avonturen beleef dan wat in een mensenleven mogelijk is. Het leerde mij buiten de gebaande paden te denken en altijd oplossingen te zoeken op bijzondere plekken. Dat een koffer een tent kan zijn, een touwtje een vijver en dat dieren en zelfs huizen kunnen denken. Alles kan gebeuren in de wereld van het theater en met die eindeloze mogelijkheden hoort een kinderhoofd gevuld te zijn.

Dat mensen een vraagteken zetten bij het belang van theater of cultuureducatie vind ik dan ook zo vreemd. “Ze zullen het vast niet zo bedoeld hebben”, denk ik vaak wanneer ik iemand hoor vragen wat de toegevoegde waarde van kunst en cultuur is. Voor mij is theater zo noodzakelijk, het heeft mij als kind geleerd de wereld te zien. Als puber leerde het mij mezelf te uiten en dat ik niet alleen was. Als volwassene leert het me te blijven dromen, verlangen en mijn grenzen te verleggen.

De afgelopen tijd is er hard gewerkt aan de nieuwe editie van ‘buroblad’. Gaandeweg druppelden steeds meer mooie inhoudelijke artikelen binnen. Terwijl ik alles doorlas wat mijn collega’s uit het veld indienden, kwam er in die verschillende verhalen vaak één woord terug: verbeeldingskracht. Ieder van ons werkt aan zijn eigen passie en vanuit zijn eigen visie, maar duidelijk is dat we de verbeeldingskracht hoog in het vaandel dragen. In deze editorial probeer ik juist dàt uit te drukken, maar misschien zijn vijfhonderd woorden dan te weinig. Hopelijk is dit wel een goed begin dat samen met de rest van alle artikelen, columns en beelden uit dit magazine een prachtige wereld bouwt, de wereld van de verbeelding.

Heel veel leesplezier en ik hoop dat het u mag inspireren!

Karin Bannink

buroblad-met-andere-ogen-voorkant