Ga mee op avontuur dwars door Italië, in de eigenzinnige bewerking van een klassiek sprookje
Pinokkio! Van het circus tot ín de buik van een haai!
Twee gedreven Rotterdamse makers: David en Jonathan, samen Gesneden Koek! Een energiek duo dat beeldende én humoristische voorstellingen maakt voor de jeugd en alles wat daarna komt. Op het podium spat de energie, spelkwaliteit en het spelplezier er vanaf. Gesneden Koek weet vertellend teksttoneel op hun eigen wijze briljant te combineren met fysieke frases, gave beelden en megaveel humor.
Jonathan Huisman en David Verschoor maakten samen hun debuutvoorstelling ‘Don Quichot’. Deze voorstelling werd een enorm succes, gekenmerkt door humor, brutaliteit, groteske personages, spannende beelden, mooie vertellingen en een licht filosofische blik op de wereld. Dit is een combinatie die we zeker terug gaan zien in hun nieuwe voorstelling ‘Pinokkio’! We spraken de mannen over het begin van hun werk als theatermakers en wat we kunnen verwachten van hun nieuwe voorstelling.
Hoe is jullie theatercarrière begonnen en waar staan jullie nu?
“Wij zijn David Verschoor en Jonathan Huisman en onze samenwerking is begonnen niet op de theater vloer, maar in de kleine keuken van een café genaamd Villa Kakelbont in de Oude Haven van Rotterdam. We zaten samen op de MBO Theaterschool en besloten daarna allebei door te studeren. David ging naar de HKU voor de opleiding Theatre in Education (docent theater) en Jonathan naar de Toneelacademie in Maastricht.
Toen we allebei weer in Rotterdam woonden zijn we terug de kroeg in gegaan (helaas niet Villa Kakelbont) om een plan te maken voor ons eigen theater avontuur. En daar is het idee geboren voor Don Quichot, onze eerste voorstelling. We hebben heel veel lol en plezier gehad in het maak proces en de voorstelling sloeg enorm goed aan! Dat smaakte naar meer, dus zijn we opnieuw aan de slag gegaan met een klassieker. Dit keer: Pinokkio!”
Jullie werken vaker met klassiekers, waar kwam het idee voor Pinokkio vandaan en wat heeft jullie nog meer geïnspireerd?
“Na Don Quichot wilde we graag opnieuw werken met een klassieker uit de wereldliteratuur. Don Quichot is hét verhaal van Spanje, en Pinokkio is dat van Italië. In onze voorstellingen laten we ons dan ook inspireren door de culturen en gebruiken uit de landen waar de verhalen vandaan komen. Dat zie je terug in bijvoorbeeld de personages en hoor je terug in de muziek die we gebruiken. Het is heel lekker om uit zo’n rijke bron te kunnen putten!
Het is voor ons als makers ook enorm interessant om te kijken waarom deze verhalen nou zulke klassiekers zijn geworden. Wat is er goed aan? Wat vertelt het ons? Is er een boodschap en zo ja, wat vinden wij na al die jaren van die boodschap? Zijn we het ermee eens? Willen we dat nu ook nog vertellen?
We bekijken de klassiekers met een bril van het heden en verhouden ons er toe. Door onze rol als vertellers in onze voorstellingen reflecteren we op het verhaal en maken we de klassiekers opnieuw actueel.”
Deze voorstelling past bij jullie eerdere werk, kun je hier iets over toelichten?
“Doordat dit onze tweede voorstelling is zijn we gaan kijken naar wat we vonden werken in onze eerste voorstelling en wat niet. Wij denken dat onze kracht zit in de humor, het schaduwspel en in het ‘van niets iets maken’ zit. Als we het zelf niet leuk vinden dan gaan we het niet spelen.
De vorige voorstelling ging over een man die in zijn eigen fantasie leefde en strijd voor het goede en tegen het kwade. In Pinokkio gaat het over een jongen die in een fantasievolle wereld leeft en probeert grip te krijgen op wat goed en slecht is.”
Werken jullie in het maakproces meestal samen, of soms ook met andere mensen?
“Don Quichot maakten we met z’n tweeën. Voor Pinokkio hebben we gekozen samen te werken met theatervormgever Marit Adriaanse. We wilden heel graag het toneelbeeld naar een hoger niveau tillen. Marit kan heel goed zorgen voor een duidelijke eenheid in de scenografie.”
Waar liepen jullie tegen aan bij het maken van deze voorstelling? Wat was een uitdaging, zoeken, onverwacht?
“We hadden een ruime periode gepland voor onze nieuwe voorstelling. Helaas heeft Jonathan in deze periode een ongeluk gehad en heeft hij zijn voet gebroken!
Dit heeft het proces toch wel een stuk ingewikkelder gemaakt omdat we juist bij deze voorstelling minder op de tekst wilde gaan zitten maar meer op beweging. Gelukkig hebben we heel veel voorwerk kunnen doen, want toen we eenmaal op de vloer stonden hadden we heel snel iets moois.”
Waar ben je trots op? Wat is er ontzettend goed gelukt en waar word je helemaal blij van?
“We zijn ontzettend trots als we zien dat het (jonge) publiek zo enthousiast is tijdens en na onze voorstellingen. De kinderen doen actief mee door ‘Daar!!!!’ te roepen als Don Quichot Sancho Panza zoekt. Ze lachen hard om de grappen, komen achteraf naar ons toe en geven ons regelmatig spontaan een compliment en een high five. Dat is echt te gek! Je werkt samen keihard aan een voorstelling en je vindt het zelf een mooi product. Maar het is natuurlijk gemaakt voor een publiek. En dan is het heel fijn om te merken dat het werkt.”
Kun je wat vertellen over de technische aspecten van de voorstelling?
“Pinokkio is technisch een stuk uitdagender dan Don Quichot. In Don Quichot maken we gebruik van schaduwspel en we wilde dat in Pinokkio opnieuw inzetten. Maar voor Pinokkio komt daar nog projectie, bewegend decor en op het toneel aangestuurd geluid bij. Daardoor is Pinokkio misschien ook een grotere belevenis voor de toeschouwer.
We houden ervan het publiek te verwonderen tijdens onze voorstelling en daarvoor gebruiken we techniek. Maar ook de kostuums gemaakt door Marit dragen daar aan bij. We houden er ook van dat het publiek een kijkje in de keuken krijgt tijdens de voorstelling. Als publiek kun je vaak zien hoe iets gedaan wordt, maar juist daardoor verbind je nog meer met de voorstelling en blijf je deelgenoot.”
Op wat voor dynamiek hoop je met de kinderen die jullie voorstelling bekijken? Kun je wat vertellen over de interactie met hen?
“We zijn nog meer gaan kijken naar hoe we het publiek bij de voorstelling kunnen betrekken. Je gaat niet voor niks naar een live voorstelling. In de scènes maken we gebruik van dat het publiek soms meer weet dan de personages. Daardoor kunnen de kinderen het vaak niet laten om mee te doen en mee te roepen. Het is een prachtige interactie als een personage ergens achter komt met hulp van het publiek. Je maakt de voorstelling dan echt samen.”
Wat willen jullie dat de kinderen meenemen uit deze voorstelling? Wanneer is de voorstelling geslaagd?
“We zouden de voorstelling geslaagd vinden als de voorstelling thuis nog doorgaat. Dat er nog een keer over na gesproken wordt aan de eettafel er vragen worden gesteld zoals bijvoorbeeld: ‘Wie is er wel eens ondeugend van ons?’ Of wanneer een juf of meester op school zegt: ‘Ik jok wel eens. Doen jullie dat ook?’
Daarbij zouden we het ook geslaagd vinden als een mens zich even verwonderd heeft. Even niet meer heeft nagedacht over andere dingen en alleen maar heeft ervaren. Dat we samen in het hier en nu zijn geweest, en als ze dan ook nog een leuke voorstelling hebben gezien is het helemaal mooi.”
Lees meer over Gesneden Koek en bekijk hun speellijst.