TG Graasland & Theater WEI
Twee premières: Pfff & Mijn spreekbeurt gaat over een dooie schilder
Op zondag 24 oktober gaan er maar liefst twee producties in première!
Om 15:00 uur gaat ‘Pfff’ van TG Graasland in de Verkadefabriek in s’-Hertogenbosch en om 16.00 uur de voorstelling ‘Mijn spreekbeurt gaat over een dooie schilder’ van Theater WEI in Zaantheater in Zaandam in première!
Wij hebben er ontzettend veel zin in! Kom je ook kijken?
‘Pfff’
De makers van ‘Brrr’ brengen de voorstelling ‘Pfff’. Een ernstig komische blik op de weerommekeer.
Een beeldend en absurdistisch verhaal over een oververhit dorpje dat sinds kort aan zee ligt.
Op een koude dag van 37 graden Celsius wordt het dorpje ‘Middels’ omgedoopt tot ‘Inmiddels aan Zee’. Geen wolkje aan de lucht. De burgemeester voelt zich als een vis in het water. Letterlijk! Er groeien kieuwen achter zijn oren en tussen zijn vingers zitten vliezen. Iedereen zweet, iedereen zwemt, iedereen zit onder de zonnebrand factor zeventig. Iedereen viert de eeuwige zomer!
Ondertussen hoopt het plastic zich tegen de dijk op. Het dreigt een monster te worden. Het beweegt, het sluipt, het kruipt langzaam het kleine dorpje in.
Kunnen de bewoners van Inmiddels aan Zee het tij nog keren?
Spraakmakend maar woordeloos, recyclebaar familietheater. ‘Pfff’, een voorstelling over een toekomst die misschien wel dichterbij is dan je denkt.
‘Mijn spreekbeurt gaat over een dooie schilder’
Een muzikale voorstelling waarbij we terecht komen in een levend schilderij.
Aron en Stefanie houden hun spreekbeurt over de Franse schilder Claude Monet. Monet was in 1871 vier maanden in Nederland, in Zaandam. Hij schilderde daar zesentwintig schilderijen, die nu in musea over de hele wereld hangen. Nederland is daar nog altijd heel erg blij mee.
Maar tijdens de spreekbeurt komen Aron en Stefanie erachter dat toen Monet per boot aankwam, de mensen helemaal niet zo blij met hem waren. Hij was namelijk samen met zijn vrouw en kind op de vlucht voor een oorlog, en daarom hielden ze hem als vluchteling heel streng in de gaten. Ze waren bang dat hij hier iets kwam halen. Niemand had er ooit over nagedacht dat hij hen misschien ook iets te bieden had.
Aron vindt de spreekbeurt ineens lastig worden. Hij is ook met een boot uit zijn land gevlucht. Hij herkent zich in het verhaal van Monet, ook hij kent het gevoel niet gewenst te zijn. Hij zou het liefst helemaal niet opvallen en verdwijnen in de massa. Stefanie vindt dat stom. Zij valt namelijk nooit op. Iedereen vergeet haar. Zij zou willen dat ze eens wat aandacht zou krijgen door een bijzonder levensverhaal.
‘Mijn spreekbeurt gaat over een dooie schilder’ is een muzikale voorstelling waarbij de acteurs terecht komen in een levend schilderij. Een voorstelling voor kinderen vanaf 8 jaar.