Op avontuur met Bram van Beusekom

We hebben een superleuk nieuw gezicht bij Buro Bannink! Bram van Beusekom van is bij ons te boeken met zijn voorstelling Katton (2+). De hoogste tijd om even kennis te maken!

We willen allemaal natuurlijk graag weten wie je bent en waarom je doet wat je doet! Waar komt jouw inspiratie als theatermaker vandaan?

“Als kind was ik al bezig met het zelf ontdekken van avonturen. Met spullen uit huis maakte ik mijn eigen verhalen. Die ervaring die ik als kind had, wil ik weer oproepen voor de kinderen waar ik voor ik speel. Dat je met heel weinig spullen groot op avontuur kunt. Kinderen kunnen dat gewoon. Die weten gewoon: als jij gelooft dat het kan, dat deze doos kan praten bijvoorbeeld, dan kan het ook! Veel volwassenen raken deze verbeeldingskracht kwijt, maar bij mij kan je het weer terugvinden, want ik wil ook de volwassenen achter de kinderen meekrijgen!”

Heerlijk! Kun je misschien wat zeggen over de thema’s achter het werk dat je maakt?

“In eigenlijk alles wat ik maak, zit het thema: op avontuur durven gaan, nieuwsgierig durven zijn. In het algemeen wil ik dat mijn voorstellingen verwonderen, beeldend zijn, de fantasie prikkelen. En daarbij maakt het niet uit wat je afkomst is, welke taal je spreekt, wat je leeftijd is. Zoek grenzen op, ga als het ware op ‘reis’ naar andere culturen. Ik ben zelf twee keer langer op reis geweest, en dat heeft me veel gebracht. Je kijkt zo anders naar dingen.”

Kinderen kunnen vaak niet gemakkelijk op reis! Hoe pak je dat aan?

“Nee, kinderen kunnen niet op die manier op reis, maar ik kan ze wel laten zien dat je maar heel weinig nodig hebt voor een avontuur. Als je lang op reis bent geweest, kijk je ineens heel anders naar, bijvoorbeeld, de trein. Het is dan niet erg dat ‘ie vijf minuten vertraging heeft, je vindt t al fijn dat ‘ie er is! Zo wil ik je ook twee, drie keer opnieuw laten kijken naar een kartonnen doos. Gewoon verpakkingsmateriaal, iets om weg te gooien, ‘het is maar een doos’, maar je kunt er ook een keukentje op tekenen en dan kunnen kinderen er een hele middag mee spelen! Ik heb ook voorstellingen gemaakt met een emmer, en met een laken en kussensloop. Soms zelfs helemaal zonder woorden. Ik wil dat je weer voelt: ohja, zo simpel is het eigenlijk… Voor kinderen en volwassenen!”

Wat is eigenlijk je achtergrond?

“Ik werk al zo’n tien jaar als acteur in de Efteling. Dat heeft mij veel gebracht. Ik heb er veel geleerd qua improvisatie. Het is fantastisch om kinderen zo’n speciaal moment te geven in het park, door direct in te spelen op de situatie. Ik ben Hansje geweest, een Fakir, een tapijthandelaar, een ‘sprookjessprokkelaar’, zelfs Jokie van het duo Jokie en Jet dat, jawel, samen de wereld rondreist op zoek naar avontuur! De Efteling is groots met veel spektakel en kostuums. Mijn eigen producties zijn intiemer, persoonlijker, meer in lijn met mijn visie dat je met kleine dingen heel veel kunt. Ik ben niet opgeleid als acteur, trouwens, maar als theaterdocent. Dat helpt mij wel in de communicatie met kinderen. Toch wil ik voorlopig nog geen docent zijn. Misschien heb ik over tien jaar wel de rust om mensen te begeleiden. Nu vind ik het nog veel te leuk om zelf te spelen!”

Werk je altijd alleen?

“Ik sluit regelmatig aan bij een theatergroep die educatieve voorstellingen voor het voortgezet onderwijs speelt, over pesten, respect, de digitale wereld, en zo meer. Dan speel ik voor pubers! Dat is weer heel anders. Voor mijn eigen voorstellingen werkte ik tot nu alleen. Dat is fijn omdat ik gewoon kan doen wat ik wil. Maar ik merk dat als ik iets samen met iemand anders doe, dat heel veel inspiratie geeft. Ik wil voor een volgende voorstelling wel kijken of ik die met iemand samen kan maken. Ik zou ontzettend graag een danser of danseres toevoegen. Dat lijkt me geweldig!

Wat een leuk idee! Waarom een danser?

“Ik hou van de kracht van beweging. Ik zit op moderne dansles en aireal yoga – dat je aan het plafond in doeken hangt – en ik heb een trainingsclubje waarmee we verschillende vormen van fysiek theater oefenen. Als je beweging in een voorstelling gebruikt, werkt dat heel anders dan tekst. Je kunt dan veel meer bevragen of zelf invullen, wat voor iedereen weer anders kan zijn: ‘Hey, ik denk dat ‘ie dit doet’, ‘Nee ik denk dat er dat gebeurt’. Dat is zo’n verbeeldingstrigger!”

Je speelt ontzettend overtuigend allerlei kartonnen dieren, zie je jezelf als poppenspeler?

“Ik ben eigenlijk geen poppenspeler, maar Katton bevat meer poppenspel dan de voorstellingen die ik daarvoor maakte. Ik vind het ontzettend leuk om te schakelen tussen de verschillende stemmen en fysiek van de personages. Daarbij is het magisch om iets simpels als een kartonnen doos tot leven te laten komen. Dat zal je in elke voorstelling terug vinden!”

Spannend, wat wordt de volgende voorstelling?

“Ik maak dan de voorstelling Je Kan Het, bij het boek Coco kan het. Een voorstelling die ik ga spelen voor de Voorleesdagen. De kinderen zijn dan al een tijd bezig met dat boek, ze kennen het verhaal, daarom wil ik ze tijdens de voorstelling vooral uitdagen om zelf te fantaseren. Ik ga dat doen met de spullen uit het tuinhuisje van Bo de Boswachter. Een tuinslang wordt een worm, een plumeau wordt de staart van de kat, trapjes en bezems worden bomen. Hopelijk kunnen we komend jaar weer vol op spelen!”

Wat voor invloed heeft corona op jouw werk?

“Als basisscholen, bibliotheken en theaters dicht zijn, dan voel ik het wel. Doordat ik solo speel, is het voor mij gemakkelijker om te spelen zodra het weer kan. Dat is een geluk vergeleken met een theatergroep van, zeg, vijf man, die eigenlijk alleen vanuit theaters kunnen spelen. Ik ben alleen en kan op vele locatie spelen, dat maakt het al snel coronaproof. En met alle verschillende poppen heb je toch veel personages!”