Mangrove speelt het liefst op alle scholen in Nederland

Deze week valt bij de middelbare scholen onze VO brochure op de mat. Vol trots presenteren wij jullie ons aanbod, maar welk verhaal schuilt er achter de gezelschappen en de voorstellingen? Wij geven jullie ook daarin graag een inkijkje. Twee weken geleden spraken we Marjan van ID Theatre Companyal over hun jongerenvoorstelling. Nu is het de beurt aan Theatergroep Mangrove. Zij maakte na het succes van o.a. ‘Atalanta’ de voorstelling ‘Antigone’. Je leest hun verhaal hieronder.

Er zijn tal van gezelschappen voor jongeren, maar wat typeert Theatergroep Mangrove als gezelschap? Wat maakt jullie uniek?
Dat wij een klassiek stuk pakken, waar de jongeren zelf meestal niet voor zouden kiezen en de thema’s eruit halen waarin zij zich herkennen en in hun dagelijkse leven ook mee te maken hebben. Verder kiezen wij ervoor om het verhaal, de namen van de personages en de plek waar het stuk zich afspeelt niet te moderniseren. Hierdoor krijgen ze het volledig verhaal mee, maar met taal en in een vorm (kostuums, vormgeving etc.) gegoten die hen aanspreekt. Ook werken wij met relatief jonge acteurs, waardoor de jongeren zich in hen kunnen herkennen. Onze acteurs spreken de taal van jongeren en kennen hun belevingswereld doordat ze bijvoorbeeld ook werkzaam zijn als theaterdocent. Onze acteurs staan absoluut niet op een voetstuk, maar zijn toegankelijk voor de jongeren. Wij nemen jongeren serieus door niet moralistisch te werk te gaan, ze uitgebreid de kans te geven om na afloop te zeggen wat ze van het stuk vinden (dit mag ook zonder enige nuance zijn) en nodigen hen uit tot interactie tijdens de voorstelling. Wij zoeken de spanning op in onze stukken en durven de grens op te zoeken.

Jullie bewerken klassiekers tot een hedendaagse voorstelling. Waarom kiezen jullie steeds voor een klassiek stuk?
We zijn ervan overtuigd dat klassiekers als ‘Shakespeare’ en ‘De Grieken’ ontzettend veel raakvlakken hebben met het leven van nu. De thematieken die in die stukken behandeld worden en de problemen en situaties waar de personages zich in bevinden, zouden anno 2019 grotendeels hetzelfde zijn. We snappen heel goed dat als jongeren ‘Shakespeare’ of een moeilijke naam als ‘Antigone’ horen, ze in eerste instantie denken dat het saai en oubollig is. De missie van Mangrove is om te laten zien dat theater leuk en snel kan zijn en helemaal niet saai, maar juist spannend en ook herkenbaar.

Jongeren zijn een lastige doelgroep om voorstellingen voor te maken. Veel makers vinden het ook een ondankbaar publiek. Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Wij vinden jongeren de meest dankbare groep om een voorstelling voor te maken. Ze reageren namelijk puur en direct. Je weet meteen of je ze te pakken hebt en we vinden het een uitdaging om de jongeren mee te krijgen met het verhaal, ze te laten reageren en op het puntje van hun stoel te laten zitten. Het houdt je als maker scherp, want we willen niet dat hun aandacht verslapt. Uiteraard zitten er altijd een aantal leerlingen tussen die “gewoon geen zin hebben” of willen “klieren”. Voor ons is de voorstelling geslaagd als we aan het einde ook deze jongeren mee hebben en om eerlijk te zijn lukt dat vaak wel. We vinden het fantastisch als jongeren, die met hun jas aan en capuchon op in de zaal gaan zitten met een energie van “moet dit?”, na afloop zeggen dat het “meeslepend en geweldig” was. Wat is er dankbaarder dan dat?

Hoe belangrijk is het voor jullie om zoveel mogelijk jongeren te bereiken met jullie voorstellingen?
Heel belangrijk! Het liefst zouden we op elke school in het land spelen. We willen zo graag aan jongeren laten zien dat theater niet saai is en dat theater juist een plek is waar je je kan laten meevoeren door een verhaal en waar je je kan herkennen in wat er op het toneel gebeurt.

Wat moet een goede voorstelling voor jongeren in zich hebben?Snelheid, een goed verhaal, spanning, herkenbaarheid en personages/acteurs waar de leerlingen mee meekunnen. En bovenal, veel humor en geen opgelegde moraal.

Wat willen jullie teweegbrengen?
Dat ze iets gaan voelen bij wat ze zien. Wat dat dan ook mag zijn. Dat ze iets vinden van wat zich daar op het toneel afspeelt en van de keuzes die de personages maken. Herkenning of juist onbegrip, alles mag. Dat ze het mooi vinden, spannend en dat ze blij zijn dat ze de voorstelling hebben gezien. Simpelweg een (klein) beetje liefde voor theater bij ze creëren.

Wat zouden jullie als gezelschap ooit nog heel graag een keer willen doen/bereiken?

Onze grote droom is het winnen van de Gouden Krekel voor de beste jongerenvoorstelling. We staan nu vooral in theaters en scholen geboekt met besloten voorstellingen waardoor we daar niet voor in aanmerking komen. Ik hoop dat we binnenkort ook door de theaters geboekt gaan worden voor in hun reguliere programma, waardoor deze droom ooit uit zou kunnen komen.