Zal ik maar direct met de kern beginnen? Ik ben boos op mijn sectorgenoten. Niet op allemaal, maar wel op een heel groot deel. Ik ben boos op al die grote gezelschappen voor jeugdtheater die vanuit hun marketingafdelingen met dikke subsidie hebben bedacht dat een registratie voor jeugdtheater maar 2,99 waard is. Dus het met de hele familie bekijken van een onlinetheaterervaring is nog geen euro per persoon waard. SAY WHAT!!??

Een initiatief als vakantietheater doet het wat mij betreft niet veel beter. Waarbij een streamkaartje nog steeds maar €7,50 per huiskamer kost. Zijn we er werkelijk van overtuigd dat onze producten, die online gestreamd worden, in de tijd dat de live ervaring niet kan, werkelijk zo weinig waard zijn?

Oude registraties

Sinds de lockdown zijn we in de theatersector natuurlijk met man en macht aan het proberen connectie met ons publiek te houden. We willen ons publiek zien en gezien worden. We missen het contact. We missen de energie. We missen alles waar we het eigenlijk voor doen, namelijk de interactie tussen publiek en maker. Wat marketingafdelingen hebben bedacht om de connectie en zichtbaarheid te behouden is het delen van oude registraties. In eerste instantie gebeurde dit gratis om de moed er in te houden en mensen blij te maken. Al gauw bleek dat we voorlopig de afstand tot ons publiek nog wel even moeten houden. Streamen en registraties zijn nu eigenlijk de enige manier waarop we bij het publiek kunnen komen. Conclusie: de online platforms springen als paddenstoelen de grond uit.

Wij waren al een tijdje bezig met de digitale ondersteuning van onze voorstellingen. Bij Buro Bannink proberen we onze makers bewust te maken van hun aanwezigheid op YouTube en andere kanalen en hoe sterk je deze middelen in kan zetten voor publieksconnectie. Maar de voorstellingen echt streamen en registraties ‘verkopen’ is voor ons ook een nieuw gedachtegoed. De vraag bij iedereen: wat is het nu waard? Welke prijs hang je aan het product? In welke markt stap je en waar moet je je toe verhouden?

1000 bezoekers

Om die prijs te bepalen kun je natuurlijk een vergelijking maken met netflix. Aangezien zij een bereik hebben van miljoenen mensen is wellicht de prijs die zij kunnen stellen niet helemaal realistisch voor theater. Als we voor een abonnement van nog geen 10 euro onbeperkt theater gaan bieden, hoe gaan we dat dan financieren met 100 of 1000 bezoeker. Wanneer ben je kostendekkend? Laat staan winstgevend zodat er ook iets naar de makers kan gaan? Het bouwen van een streamingservice, het onderhouden van de site, het maken van een registratie, het zijn allemaal flinke investeringen. We willen ook met deze onlineversies van voorstellingen een mooie beleving achterlaten en dat kost tijd, moeite en geld.

Fair pay uit het raam

De afgelopen jaren was ‘fair practice’ en ‘fair pay’ een belangrijk topic in onze sector. Met het advies van de Commissie der wijzen lijkt deze direct uit het raam gegooid te zijn. We moeten plots uitgaan van de maximale inkomsten en niet meer van het dekken van de kosten. Als er een gemeentelijke subsidie tegenover staat is dit wellicht nog wel te doen, maar voor de makers die vrij produceren is het onmogelijk om te spelen wanneer de kosten hoger zijn dan de inkomsten.

We kunnen toch niet naar een systeem waar we zelf betalen om iets voor ons publiek te doen? Dit is toch ons werk? We moeten toch allemaal betaald worden voor ons werk? Gelukkig is hiervoor bij veel theaters begrip. Wanneer zij een voorstelling streamen naar het publiek dan is dit grotendeels voor een normale kaartprijs. Nu kan met een stream natuurlijk een heel gezin kijken en is het publiek alsnog goedkoper uit. Maar de prijs komt wel iets dichter bij de verkoopprijs die normaal gehanteerd wordt. Waardoor publiek het ook ervaart als een normale prijs en ze wanneer de theaters weer open gaan ook niet scheef kijken naar die prijs.

Normale ticketprijs

Wanneer we dan als makers en impresariaten gaan concurreren met onze klanten, dus onze theaters, dan moeten we wel die prijs serieus gaan benaderen! Zeker omdat we ook een keuze moeten maken over de fair pay. Ik vind dat een acteur, hoe minimaal ook, wel gecompenseerd moet worden voor zijn optreden. Dat er inkomsten voor het gezelschap tegenover de stream moeten staan. Veel theaters boeken bij ons nu een registratie van een voorstelling of een live stream. Wij faciliteren dit op basis van de normale uitkoopsom. Zo kan een gezelschap gewoon spelen en hun team betalen. Dit dekt een theater door de kaartverkoop ook gelijk te houden aan een kaartprijs. Zo houden we de markt van ons jeugdtheater in vorm. Want hoe willen we terug gaan naar die toch al zo krappe en financieel uitdagende markt van jeugdtheater wanneer we nu voor een habbekrats elke ervaring online gooien?

Geen gratis lunch

De afgelopen weken heb ik heel hard gewerkt aan een platform voor onze voorstellingen. Dit is nu volledig gericht op de programmeurs van jeugdtheater en cultuureducatie. Onze presentatiedag kan niet doorgaan maar we willen volgend jaar wel de theaters in. Dus moeten we ons aanbod zichtbaar maken bij onze theaters. Mijn gezelschappen hebben heel hard gewerkt om van hun voorstellingen prachtige registraties en online ervaringen te maken. Ons team heeft mega hard gewerkt om een heel nieuwe manier te vinden en alles op te tuigen om verkoop te weeg te brengen. Ik kies er daarom voor om de prijs van mijn eigen presentatiedag gelijk te houden met de vorige jaren. Helaas kunnen we onze bezoekers geen lunch en koffie bieden. Maar toch vind ik dit een fair prijs voor wat wij voor hen maakten, ookal is het online.

Het platform dat we nu hebben ontwikkeld, vind ik prachtig. Het is een mogelijkheid om vanaf nu direct te streamen richting alle mensen thuis. We kunnen jeugdtheater op de beeldbuis brengen en daarmee in tijden dat niks kan toch kinderen inspireren. Wellicht dat we dit in de toekomst na de BETA fase ook echt gaan doen. Nu kies ik ervoor om een voorstelling een dag te verhuren voor €12,50. Als ik eerlijk ben, vind ik dit voor een huiskamer vol kinderen eigenlijk te weinig. Maar goed, de ervaring is zeker anders en de drempel moet wel haalbaar blijven. Nadat ik deze prijs aan mijn gezelschappen communiceerde, kreeg ik direct de reactie van een gezelschap dat ik mezelf dan uit de markt prijs. Waarop ik resoluut zei, ‘als dit uit de markt is, dan wil ik niet mee doen in deze markt. Mijn gezelschappen bieden een kwalitatieve ervaring en dit is al een prikkie.’

Geen uitverkoop

Ik sta voor eerlijke betaling voor alle betrokkenen. Ik ben geen netflix. Ik ga geen concurrentie aan met ‘mijn’ theaters. Ik wil kansen creëren voor mijn makers, maar niet ten koste van alles, niet over de rug van de acteurs en zeker niet ten kosten van de theaters. Dus bij deze, met grote urgentie voor al mijn collega’s in het vak: zorg voor onze sector, gooi geen registraties en streams in de uitverkoop!

Laten we met elkaar proberen dat we een fair pay constructie kunnen handhaven. Ook nu. Of beter: juist nu!

Karin Bannink