Tienplussers staan op losse schroeven en daar horen grote kleinkunstliedjes bij.
Laat me met rust! Het nieuwe album van Jasper Smit
Te zien op de presentatiedag van volgende week … ‘Laat me met rust’! Naar het nieuwe gelijknamige album van de enige echte Jasper Smit. Jasper boort een nieuwe doelgroep aan en dat zijn niet de makkelijkste… namelijk tienplussers! Utrechtse schoolkinderen waren de inspiratie voor een nieuw album vol met kleinkunstliedjes afgestemd op de belevingswereld van deze leeftijdsgroep.
Na de eerste try-outs volgden al snel reacties die het aanslaan van de liedjes bewezen. Een tienjarige jongen uit het publiek zei over het nummer ‘Laat me met rust’ tegen zijn moeder: ‘Dit liedje heeft mijn brein gelezen’. Wat een recensie!
Kom kijken naar Jasper Smit op de presentatiedag volgende week, beluister zijn album op Spotify, of volg hem op social media. Jasper is helemaal bij de tijd, want hij zit zelfs op TikTok!
En dat is nog niet alles, we hebben namelijk nog een heel erg leuk nieuwtje. Jasper Smit komt deze zomer met een echte festivalvoorstelling! De voorstelling heet ‘Spring, Spring, Springen’ en is gegarandeerd een groot feest. De voorstelling combineert Jasper Smits’ greatest hits. Van liedjes over vieze woorden die rijmen op stoep, irritante grote zussen, gekke dansjes tot natuurlijk … perenijs. De festivalvoorstelling voor het héle gezin!
Bekijk beide trailers hiernaast en lees hier onder verder over ‘Laat me met rust’ in ons interview met Jasper!
Jasper Smit, je bent niet meer weg te denken uit ons aanbod. Maar hoe is het eigenlijk allemaal begonnen voor jou?
“Ik ben Jasper Smit! Ik begon met liedjes schrijven op m’n 14e na het zien van een concert van Randy Newman, en tijdens m’n studententijd rolde ik het cabaret én de radio in.
Ik leerde alles over optreden door heel veel op studentenverenigingen, kleine zaaltjes, rondvaartboten, schimmige bedrijfsevenementen en soms opeens grote zalen te spelen. Ik ging solo, bereikte de finale van het Cameretten Festival, en toen zei ene Karin Bannink: moet jij niet kinderliedjes gaan schrijven? En daar had ze een punt.
Het bleek dat het spelen op studentenverenigingen een prima oefening was geweest voor het spelen voor kinderen, ik schreef liedjes voor 8 plus, toen voor 6 plus, en mijn nieuwe liedjes zijn voor iedereen van 10 jaar en ouder en de voorstelling heet Laat me met rust!”
Je eerste 10+ voorstelling! Wat bracht je op het idee?
“Ik speelde mijn 8+ voorstelling op een school, maar per ongeluk kwamen er ook twee groepen van leerlingen uit groep 7 en 8.
Bij de eerste voorstelling merkte ik dat dit écht ander publiek was, en in de korte pauze voordat de tweede groep kwam , schreef ik een lijstje met liedtitels die ze misschien leuk zouden vinden., Bij de eerste kreeg ik meteen groot applaus! :)”
Waar gaan deze liedjes over? Zijn er bepaalde thema’s die terugkomen in deze voorstelling waar je graag mee werkt?
“Ik schrijf liedjes over kleine en grote beslommeringen van het kinderleven. Het vertellen van verhalen in liedvorm vind ik fantastisch, en ik vind het gaaf om het publiek te laten voelen en bewust te laten bedenken hoe die allemaal emoties teweeg kunnen brengen.
Mijn andere grote thema is dat alle gevoelens mogen. Als ik vroeger tegen mijn moeder zei: “Ik HAAT m’n zus” dat zei zij: “Ah nee Jasper, dat zeg je toch niet je zus is hartstikke lief!” En dat is natuurlijk waar, maar op dat moment haatte ik m’n zus. En dat mag natuurlijk. Niet voor niets is mijn best beluisterde liedje ‘Mn grote zus is irritant’.”
Je weet jouw jonge publiek elke keer weer precies te raken. Waar haalde je de inspiratie vandaan voor deze voorstelling?
“Bij deze voorstelling ben ik in een vroeg stadium al mee gaan lopen met een paar bovenbouwklassen. Ik wilde liedjes schrijven die écht bij de doelgroep passen, dus ik ging in gesprek met de leerlingen.
Die gesprekken waren zo tof dat ik dat in de voorstelling wilde. En het bleek te lukken! Ik heb een liedje over dat je iets hebt geflikt wat zo erg is dat je bang bent dat je ouders je bij het grofvuil zetten. En in het liedje is papa uiteindelijk helemaal niet boos, vooral blij dat het kind ongedeerd is
Na dat liedje vraag ik het publiek wat zij allemaal hebben uitgevroten en dan komen er geweldige verhalen los, van het gooien van de game controller door de tv, tot duizend Euro uitgeven met een spelletje op je moeders telefoon, tot een nietje door het oor van je grote zus slaan. Dat is echt fantastisch!”
Je maakt je voorstellingen alleen, hoe doe je dat?
“Ik vind alleen werken doorgaans heerlijk: ik hoef niet bij elke artistieke keuze uit te leggen waarom wel of waarom niet. Ik schrijf tergend langzaam maar ik mag lekker helemaal zelf beslissen wat ik doe!
Door de jaren heen heb ik een klein groepje mensen om me heen verzameld bij wie ik check of ik op de goede weg ben, die me oppeppen als ik het allemaal niet meer weet, en die me soms een schop onder de kont geven. Zonder die ondersteuning zou ik dit werk niet kunnen doen!”
Waar liep je tegenaan bij het maken van deze voorstelling? Wat was een uitdaging, zoeken, onverwacht?
“Ik heb de lat voor mezelf best hoog gelegd voor deze voorstelling. Ik wilde minimaal tien liedjes, over onderwerpen waar nog niet veel liedjes over bestaan, échte schurende kleinkunst maar ook lekker in het gehoord liggend.
Oh en ik wilde ook nog interactie met de zaal terwijl meerdere mensen verstelden dat dat bij groep 7/8 lastig is.
Ik ben superblij met het resultaat en het klinkt allemaal licht en moeiteloos (zoals het hoort), maar ik heb echt zitten zwoegen.
De plaat die op Spotify en YouTube enzo komt, had al maanden klaar moeten zijn maar ook daar heb ik de lat wel érg hoog gelegd. Elf liedjes, bijna allemaal flinke arrangementen die alleen maar mogen bestaan uit mijn stem. De plaat is bijna klaar maar wát een werk!”
Waar ben je trots op? Wat is er ontzettend goed gelukt en waar word je helemaal blij van?
“Deze liedjes zijn geschreven naar aanleiding van gesprekken met kinderen en m’n eigen herinneringen. Ik hoopte dat ze daardoor zo waarachtig zouden zijn dat ze het publiek zouden raken.
Ik had niet kunnen bedenken dat dat zó goed zou lukken. Vanaf het begin van de voorstelling voelen de kinderen zich enorm aangesproken. Ze hangen aan m’n lippen én willen vertellen over hoe dan bij heb is!
Ik ben elke keer weer verrast en dankbaar dat ze zich durven uitspreken, in een zaal, met leeftijdsgenoten om zich heen en een luide veertiger op het podium. Er gebeurt écht iets in de zaal tijdens de voorstelling, iets eenmaligs en onvoorspelbaars, en dat maakt de ervaring zo veel mooier.”
Kun je wat vertellen over de technische aspecten van de voorstelling en van je werk in het algemeen? Je gebruikt bijvoorbeeld een simpele, maar hele toffe achterwand. Waarom heb je hiervoor gekozen?
“Ik heb altijd een simpel decor, een achterwand, en een gitaar en piano. Ik wil dat zo weinig mogelijk afleidt van de liedjes en vooral de tekst. Die soberheid maakt het ook makkelijker om tussen voorstellingen te wisselen en ik toer in m’n eentje dus het scheelt ook wat gesjouw!”
Wil je nog wat kwijt wat nergens werd gevraagd?
“Ik hoop vooral dat het publiek een positieve theaterervaring krijgt. Ik speel veel op scholen en ik neem altijd aan dat het voor ongeveer de helft van de leerlingen de eerste (of tweede) keer is dat ze een voorstelling zien. Als ik die kans kan pakken om ze te laten zien hoe gaaf theater is, dan is m’n werk geslaagd!”
Lees meer over Jasper Smit en bekijk zijn speellijst.