In ‘Wij vinden dat het tijd wordt voor iets liefs’ proberen vier jonge mensen de regels te herschrijven van hun generatie. In een fysieke, beeldende rollercoaster aan gedachten en korte acts op de beats van Woody Veneman, pogen zij een liefdevolle ode te brengen aan zichzelf en de ander. Een noodkreet van vier jongeren die aan de vooravond staan van hun leven.
“Beste volwassenen,
Wij schrijven dit aan jullie omdat we met klem willen zeggen dat jullie massaal moeten komen luisteren naar ons. Dat wordt namelijk eens tijd, vinden jullie niet?
We zitten namelijk nogal in de shit. En trouwens… Wij niet alleen, jullie ook! Iedereen, eigenlijk. Maar wij moeten nog wel even verder. Ons leven begint namelijk pas. Toen wij er nog niet waren zijn er door allemaal volwassenen beslissingen genomen waar wij nogal last van hebben. Over het milieu en aanverwante zaken. Jullie weten best wat wij bedoelen.
En nu vragen wij ons af of onze schouders sterk genoeg zijn om alles te dragen. Dus: een liefdevol gesprek lijkt ons wel op z’n plaats. Of, nou ja, of het lief wordt, dat weten we nog niet.
Liefs.”
‘Wij vinden dat het tijd wordt voor iets liefs’ is een voorstelling gemaakt uit het hart van jonge mensen. Een actueel pamflet waarin het jonge publiek zich herkent. Dat je eigen onbehagen en onzekerheden verwoordt, vertaalt, laat voelen en meemaken. Waarin munitie wordt geleverd om je te weren tegen deze tijd. Waaruit je moed en energie haalt om aan je leven te beginnen en genoeg lef om het gesprek aan te gaan met alle volwassenen om je heen die het beter denken te weten.